Je kent de uitdrukking vast wel: van een mug een olifant maken. Kans bestaat dat je dat ook al hebt gedaan. Figuurlijk dan toch.
Hoe wordt die mug eigenlijk een olifant?
Een mug kan echt heel lastig rond je hoofd zoemen. En dat is precies wat jij ook wel eens in gedachten doet: er zoemen allerlei ‘wat als’ gedachten en ‘oei oei oei’ mogelijkheden en ‘ze zullen zeker’ doemscenario’s door je hoofd.
 |
Je verliest jezelf m.a.w. in een negatieve denkspiraal die alsmaar groter en breder wordt tot er een heuse olifant voor je neus staat.
Zeker wanneer we stress ervaren, kunnen we niet meer relativeren. Om te relativeren hebben we namelijk een gedeelte van onze hersenen nodig, de neocortex, dat net door stress wat getemperd wordt. Daar hebben we onder stress dus niet zo gemakkelijk toegang toe. Wantrouwen, irritatie en zelfs boosheid zorgen ervoor dat je bepaalde zaken enorm kan opblazen. |
Wat kan jij doen om van die olifant terug een mug te maken?1. Het meest voor de hand liggende: hak de olifant in mootjes. Die taak waar je tegenop ziet, dat onoverkomelijk probleem dat je moet oplossen: deel die op in deeltaken en deelproblemen. Zo voel je je minder aangevallen en kan je het gemakkelijker aan. Aanbevolen is ook om je ’s morgens eerst aan die taak te zetten waartegen je het meeste opziet. Zo vermijd je de opeenstapeling van uitstelexcuses. |
|
| 2. Hou de olifant tegen met een eenvoudig woordje: Stop. Net zoals die mug rond ons hoofd cirkelt en alsmaar groter wordt, zo belanden we in ons hoofd in een negatieve denkspiraal. Het start met een feit, en vanuit dat feit volgt een negatieve gedachte die nog een volgende gedachte oplevert enz. De hoeveelheid aan negatieve gedachten zorgt ervoor dat we veel stress ervaren.
Een voorbeeld: we vernemen dat de coronacijfers weer de slechte kant opgaan en dat de maatregelen verstrengd worden. Dat is een feit. Mogelijke gedachte kan zijn: oei, dat gaat de verkeerde kant op. Als dat zo doorgaat komt er waarschijnlijk opnieuw een volledige lockdown. Oei, wat gaat daar de impact van zijn op ons bedrijf. Gaan we dat nog kunnen overbruggen. Ga ik technisch of volledig werkloos worden, ga ik op mijn leeftijd nog wel een job vinden, enz. |
 |
| Zo kom je in een mum van tijd in een hele negatieve spiraal terecht vertrekkende van nieuwe maatregelen tot jezelf werkloos en dakloos in de goot zien liggen, bij wijze van spreken. Herken je dit?Als je merkt dat dit zich voordoet, gebruik je het volgende truukje: je zegt ‘stop’ tegen jezelf en je denkt een hele andere gedachte die er niets mee te maken heeft. Bv. wat ga ik vanavond eten.
Dan denk je misschien aan boodschappen doen en naar de winkel gaan en mondmaskers dragen en in contact komen met besmettingen enz Opnieuw, denk: ‘Stop’ en ga naar een hele andere gedachte. Bv. welke serie wil ik nu gaan volgen op Netflix. Blokkeer de negatieve gedachtensprongen door er telkens een andere tussen te voegen. |
|
| 3. Een beetje in lijn met die ‘stop’ truk is het volgende: je focussen op het hier en nu. Dat is vooral nuttig als je met allerlei mogelijke doemscenario’s bezig bent. En de manier waarop je die focus op het hier en nu kan leggen, is door een ‘Jean-Luc Dehaeneke’ te doen. Voor wie te jong is om zich deze persoon te herinneren: JLD was eerste minister van België van 1992 tot 1999. Wanneer journalisten hem over allerlei mogelijke ‘wat als’ scenario’s ondervroegen, was – behalve de populaire ‘geen commentaar’ reactie – ook de volgende uitspraak typisch voor hem:
“Een probleem moet je pas oplossen als het zich stelt.” Dehaene was een no-nonsense, praktische man met uiteraard zijn gebreken en zijn talenten, maar deze uitspraak van hem vind ik toch zeer relevant wanneer het erop aankomt om in het hier en nu te blijven zodat een mug een mug kan blijven en geen olifant wordt. Spannend toch? En ik garandeer je, eens je olifanten kan temmen, kan je de wereld aan! Wil je nog meer tips om olifanten te temmen? Dan is onze e-learning ‘Roadmap naar een energiek en voldaan leven’ vast iets voor jou. Check onze webshop voor meer info. |
|
