Wat te doen wanneer je jezelf afremt voor je begonnen bent

Misschien vertelde je er, net als ik, vol overtuiging over op het familiefeest, waar die ene tante dan fluisterde: ’Laat haar/hem maar, het is nog een kind, dat zal snel genoeg veranderen.’ En daar heb je het: de eerste prik in je droombubbel.

Hoe anderen ons beperken

In de leeftijdsperiode van 1 tot 8 jaar, zijn we heel beïnvloedbaar. Stukje bij beetje brokkelt onze droomwereld en onze onbezonnenheid af – vaak door wat anderen over ons zeggen – om plaats te maken voor een volwassen  doorsneeleven.

Niet meteen zoals je het had gedroomd. Jij kon toch meer? Jij zou van je leven een meesterwerk maken! Wel, dat kan nog steeds. Jij bent uniek en als je wil kan jij je droom uitwerken, in de wereld zetten en het verschil maken.

Hoe we onszelf beperken

Dacht jij ooit na toen je als baby leerde lopen? Je stond op, viel, huilde even, stond terug op en ging verder.  Falen hebben we pas later in ons leven geleerd. Anderen lachten ons uit, waardoor we ons gingen schamen. Liever nog dan iets nieuws uit te proberen, houden we alles bij het oude, want we zijn bang voor ‘wat de anderen ervan denken’.

En zo beperken we onszelf, bergen we onze talenten op en blijven we doen wat we al jaren doen, omdat dat veilig is. We remmen onszelf af, niet alleen omwille van wat anderen zouden kunnen denken maar ook door wat we onszelf ondertussen hebben aangeleerd om te denken.

Wat kan je doen om jezelf niet langer af te remmen?

Er is slechts een weg naar geluk en dat is op te houden je zorgen te maken
over dingen waar je geen invloed op hebt.

Epictetus, Stoïcijnse filosoof, 1e eeuw na Chr.

Om ons potentieel ten volle te benutten moeten we durven mislukken, telkens weer. Het klinkt wat tegenstrijdig, maar succes heeft mislukking nodig om aan de top te geraken.

Grote namen, zoals Picasso, Jobs en Einstein hebben meer ‘mislukking’ op hun palmares dan wie ook, en dat heeft hen succesvol gemaakt. Het gaat m.a.w. over het anders kijken naar ‘falen’. Een bekende uitspraak van Edison – uitvinder van o.a. de gloeilamp – is: “Ik heb niet gefaald. Ik heb net tienduizend manieren gevonden die niet zullen werken.”

Ook ‘the Sphere of Choice’, een concept uit het stoïcisme, benadrukt dat. Het stoïcisme is een heel praktische filosofie over de mens in zijn omgeving.  Epictetus stelde dat we ons enkel moeten focussen op de dingen waar we controle over hebben, nl. de dingen die binnen ons gebeuren (gedachten, waarden, …) Pas als we kunnen loslaten wat buiten ons gebeurt (het verleden, de anderen, wat er in de wereld gebeurt, …) en waar we dus geen controle over hebben, zullen we innerlijke rust vinden.

Hedendaags voorbeeld:

Je hebt geen invloed op de file, maar wel over je eigen houding en gedachten terwijl je in je wagen staat aan te schuiven.

Wat die gedachten betreft: zolang jij jezelf blijft veroordelen, blijf je jezelf afremmen. Zodra je ervoor kiest om op jezelf te vertrouwen, zal je kunnen volhouden en is de kans groot dat je je droom kan waarmaken.

Denk aan die kleine baby, die steeds viel en telkens weer opstond. Stel dat hij had gedacht : ‘Jij mislukkeling, dat gaat je nooit lukken, maak je niet belachelijk.’ Als hij naar die gedachten had geluisterd had hij nooit leren lopen.

Jouw volgende stap

Dus doe iets, neem actie, hecht niet te veel aandacht aan wat anderen zeggen (dat is de buitenwereld) maar hou vol en weet dat jij op jouw manier een meesterwerk kan creëren!

Mijn pad

Ik ben geen airhostess geworden. Toch heb ik die droom in een andere vorm waargemaakt: ik werk met mensen en begeleid hen op hun innerlijke reis naar de beste versie van zichzelf. Een mooiere bestemming dan ik ooit heb kunnen dromen.