Vind je het ook zo vreemd, gesloten grenzen? Jarenlang zijn we gewend om de grenzen met onze buurlanden over te steken, zonder verantwoording of hinder. Velen onder ons hebben de grensposten binnen Europa zelfs nooit gekend.
Grenzen overschrijden
Nu plots kan dat niet meer. Moeilijk te begrijpen want de lucht is er even blauw, het gras even groen, de mensen even vriendelijk. Maar een onzichtbare vijand heeft zich in ons midden geïnstalleerd en aan de ene kant van die artificiële lijn gaat men daar anders mee om dan aan de andere kant.
Deze situatie kunnen we heel goed vergelijken met onze eigen grenzen of beter nog , het overschrijden ervan.
Ieder van ons heeft doorheen zijn of haar leven een eigen terrein opgebouwd. Op dat terrein zijn andere welkom als ze zich aan de regels houden die wij zelf gemaakt hebben. Soms zijn die regels ruim en flexibel. Soms wat strakker.
In onzekere tijden zien we verschillende fenomenen die een invloed hebben op de grenzen die we op ons terrein afbakenen. Sommigen zetten ze, vanuit mededogen en empathie, wagenwijd open. Anderen kruipen in hun schulp en sluiten de deuren. We betreden het terrein van anderen ook op een andere manier, soms frequenter en dieper, soms minder en oppervlakkiger.
Vind het antwoord
Een ding is zeker, een klein onderzoek bij je eigen grenswachters kan in deze tijden van virtuele communicatie geen kwaad.
- Wat wordt er nu van mij gevraagd? Privé en op werkvlak
- Hoe zichtbaar zijn mijn emoties voor de anderen?
- Vermoedelijk heel zichtbaar voor je huisgenoten
- Waarschijnlijk minder zichtbaar voor je virtuele collega’s & vrienden
- Op welke manier ga ik zelf om met de grenzen van anderen?
- Ben ik me bewust van deze veranderingen?
- Welk effect heeft dit alles op mij?
De volgende stap
Durf na zo’n mini-onderzoek ook je gedrag en communicatie aan te passen. Stomme heren kan men niet dienen en als mensen over jouw grenzen gaan, kunnen zij dat alleen maar te weten komen als je hen dat aangeeft. Pas dan kunnen zij hun gedrag aanpassen.
Aan de andere kant, weet je dat jij zelf soms de olifant in de porseleinwinkel bent? Onderzoek dan hoe je omzichtiger het terrein van de ander kan betreden.
Sommige grenzen zijn zichtbaar, anderen niet, maar in pandemische tijden kan men maar beter spontaan zijn paspoort tonen, zodat het praatje met de grenswachter van de ander gemoedelijker en begripvoller verloopt.