Grenzen stellen, je zou denken dat dat op vakantie helemaal niet van toepassing is. Toch is deze vakantie voor mij een bijzondere uitdaging…
Het is zomer en we zijn op vakantie in Biarritz. Terwijl ik geniet van de rust, besluit ik om me alvast voor te bereiden op het Wow Leadership Retreat, dat ik samen met Wow Factor in oktober organiseer. Vakanties zijn voor mij vaak momenten waarop mijn hoofd vrij genoeg is om inspiratie te laten stromen. Maar deze vakantie is iets ingewikkelder dan normaal.
Dit jaar hebben we een huis gehuurd waarin vier generaties samenkomen. Dat betekent dat ik verschillende rollen heb te vervullen: ik ben de dochter van, de vrouw van, de moeder van, en de grootmoeder van een energiek meisje van 2,5 jaar. En laat dit nu juist het perfecte decor zijn om de kunst van het “nee” zeggen te oefenen.
Om eerlijk te zijn, heb ik meestal geen moeite met grenzen stellen. Ik weet goed wat ik wil en wat ik niet wil. Maar in deze vakantiesetting is het toch een uitdaging. Het is een ware les in ‘grenzen stellen voor gevorderden’.
“Grenzen stellen voor gevorderden”
Vanmorgen was daar weer zo’n moment. Mijn kleindochter vindt het een ideaal tijdstip om ergens tussen zes en zeven uur wakker te worden. Daarom maken mijn man, ik en onze dochter er een gewoonte van om vroeg in de ochtend een flinke wandeling te maken. We genieten van het ontwaken van de dag en zetten alvast een mooi aantal stappen om de dag te beginnen.
Deze ochtend voelde het echter anders. Terwijl ik nog half aan het slaapwandelen was, leek mijn man vol energie te zitten en al allerlei wilde plannen te smeden voor een daguitstap. Maar het idee van een drukke daguitstap leek mij veel te vermoeiend voor zowel onze kleindochter als voor mezelf. Hoewel ik in eerste instantie instemde, omdat ik soms de neiging heb om een pleaser te zijn, realiseerde ik me plots dat dit niet was wat ik wilde.
Practice what you preach
Mijn innerlijke dialoog greep in: “Doe wat je zelf predikt!” Als ik anderen leer over het stellen van grenzen en het durven zeggen van nee, dan is dit het moment om mijn eigen advies op te volgen. Ik kan soms best streng zijn voor mezelf, dus ik besloot te luisteren naar die stem.
“Het lijkt me geen goed idee om twee dagen achter elkaar zo’n vermoeiende uitstap te maken,” hoor ik mezelf zeggen. “We hadden afgesproken om telkens een rustdag in te bouwen, en ik zou het fijn vinden als we ons daaraan houden. Ik kan wel wat rust gebruiken.”
Tot mijn opluchting werd er direct instemmend geknikt en werden de plannen verschoven naar morgen. Dit voelde voor mij helemaal goed. Vaak is het niet meer dan dat: gewoon uitspreken wat je wenst, duidelijk maken wat je verwachtingen zijn, en aangeven waar je grens ligt. Is dat makkelijk? Nee. Maar is het haalbaar? Absoluut.
En nu zit ik hier rustig op het terras, deze blog te schrijven, wetende dat we morgen met z’n allen op stap gaan en dat mijn nee vandaag een goede keuze was.
Heb jij het soms lastig met grenzen stellen? Beluister dan zeker onze podcastaflevering “Hier heb ik geen tijd voor: people pleasen” via Youtube, Apple Podcasts of Spotify,
