
Ooit en nooit liggen dicht bij elkaar
The future is now! Als je echt iets wil, wat houdt je dan tegen? Zorg dat je 'ooit'-voornemen geen 'nooit' wordt.
Lees meerVorige dinsdag had ik mijn (voorlopig) laatste face-to-face coaching sessie met een klant die ik al geruime tijd coach. Nele had me geholpen om mijn zeteltjes op gepaste social distancing afstand te zetten. De deurklinken waren gedesinfecteerd en de ‘Corona interne richtlijnen’ hingen uit. We waren er helemaal klaar voor. Of dat dacht ik toch.
Mijn klant belde aan en Nele bracht hem zoals gewoonlijk naar mijn kantoor. En daar stonden we dan, naar elkaar te kijken. Onwennig. Waar bleef onze hartelijke handdruk? Vervolgens gingen we zitten, bijna twee meter uit elkaar. Waar was de connectie? De nabijheid van een ander menselijk lichaam?
De eerste 5 minuten van onze coaching sessie in deze nieuwe setting was ik totaal uit mijn evenwicht. Ik besefte, nu nog meer dan toen, hoe belangrijk die fysieke ‘nabijheid’ is voor mij. Gelukkig konden we de nieuwe situatie benoemen en herstelde het vertrouwen; herstelde mijn vertrouwen. Ik haalde diep adem, zocht en vond die niet-grijpbare manieren om te connecteren. De connectie kwam terug en het werd een betekenisvolle coaching sessie.
Het beeld van die eerste 5 minuten (voorlopig) laatste face-to-face coaching sessie zindert nu al een week na en ik besef, meer en meer, de impact van social distancing. Wat ik ervaarde in mijn coaching sessie, ervaar ikzelf en wij allemaal nu dagelijks.
Hoe connecteer je als je elkaar niet kan aanraken? Hoe gaan wij, als zoogdieren, om met het gebrek aan fysiek contact?
De Internationale Coaching Federatie (ICF) stelt 11 coaching competenties voorop die wij als gecertificeerde coaches hanteren. Competentie 3 spreekt over de creatie van ‘trust and intimacy with your client’. Dit gaat over de vaardigheid om een veilige en ondersteunende omgeving te creëren waardoor er wederzijds respect en vertrouwen ontstaat.
Eigenlijk gaat het over het creëren van een ‘bubbel’; of een gemeenschappelijk ‘veld’. En dat zette me dus aan het denken. Hoe creëer je een omgeving met wederzijds respect en vertrouwen als je elkaar niet kan aanraken? Hoe creëer je die bubbel in social distancing tijden?
Hierbij enkel reflecties die ik graag met jullie wil delen:
Dit is hoe ik als coach, als mens hiermee om tracht te gaan. Ik geloof dat je heel goed kan connecteren zonder fysische nabijheid en dat je kan putten uit de verbondenheid in het ‘veld van de mensheid’.
En dus, tot nader order geen handdruk, omhelzing, kus of elleboog maar een intense
Hartegroet
Anneliese
The future is now! Als je echt iets wil, wat houdt je dan tegen? Zorg dat je 'ooit'-voornemen geen 'nooit' wordt.
Lees meerTerug thuis zinderen de ervaringen van Thailand nog na. Chantal neemt enkele beslissingen voor Qlick vanuit haar nieuwe inzichten.
Lees meerontvang wekelijks interessante weetjes, tips en nuttige informatie op gebied van team- en persoonlijke ontwikkeling