De kracht van het vraagteken ❓
Tijdens een teamsessie liep het plots even mis tussen twee collega’s.
Wat begon als een meningsverschil, werd al snel een verhitte discussie. De spanning steeg. Stemmen werden luider. Je kent dat moment wel, waarop je als buitenstaander voelt: als hier nu niemand ingrijpt, vliegt er straks meer dan enkel woorden door de ruimte.
Ik drukte op de pauzeknop. Letterlijk.
“Mag ik dit gesprek even gebruiken als oefening?” vroeg ik voorzichtig.
Er was gelukkig genoeg veiligheid in de groep, dus dat mocht.
En toen gaf ik hen een onverwachte opdracht:
Jullie mogen het gesprek voortzetten, maar… elke zin moet eindigen met een vraagteken.
Ze keken me aan alsof ik net had voorgesteld om het gesprek zingend verder te zetten.
Maar ze deden het. En wat bleek? Het werkte.
Want wat gebeurt er als je een vraag stelt in plaats van een stelling te poneren?
Een vraag opent.
Een vraag verzacht.
Een vraag nodigt uit.
Een vraag zegt eigenlijk: “Ik wil jou begrijpen voor ik reageer.”
Waar eerst de hakken in het zand gingen, kwam nu ruimte. Nieuwsgierigheid verving defensiviteit.
De ander werd geen tegenstander meer, maar een gesprekspartner.
En net daar begint echte verbinding.
Wil je zelf aan de slag met de kracht van het vraagteken?
Hier zijn drie eenvoudige tips die je meteen kan toepassen:
- Stel één vraag per keer.
Vuur je een hele vragenreeks af, dan weet de ander niet waar eerst op te antwoorden. Begin bij de essentie. - Laat stilte toe.
Soms zit het meest waardevolle antwoord net in wat niet meteen gezegd wordt. - Check of je goed begrepen hebt.
Probeer eens: “Dus als ik het goed begrijp, zeg je dat…”
Zo geef je de ander de kans om te nuanceren, én vermijd je verwarring.
Een vraag is geen zwaktebod. Integendeel.
Het is een teken van kracht, van leiderschap, van verbinding willen maken.
"Wanneer was de laatste keer dat je écht luisterde met een vraag in plaats van een oordeel?"
En nu ben ik benieuwd…
Welke vraag wil jij vandaag stellen?
Of aan mij?
Vuur maar af – ik ben er klaar voor.